Tanımaz beni tanımaz beni görünce halimi tanımaz beni
Derbeder oldum perişanım ben
Görünce halimi tanımaz beni
Nerde o gözler nerde o gülüşler
Verdiği ümitler hepsi yalanmış
Hani o sözler ettiği yeminler
Aşk dolu günler mazide kalmış
Işıklar söndü
Fırtına koptu
Yalnızlık korkusu
İçime çöktü
başımda belalar
Dört duvarlar var mı
Kurtulamıyorum
Anıların var
Hayatım hep dert kederle dolu
Dünyanın yükünü çekemez oldum
Habugün ha yarın bitecek derken
Şu gençlik gidiyor elimden erken
Dostlarım sattı aşklar yalancı
Kimseler uğramaz ben garip hancı
Ah benim Gönlüm huyun kurusun
Nerde bi vefasız o beni bulsun
Akşam olunca karanlık çöker
Halimden anlar benim geceler
martılar ağlar benimle güler
Dinlerler şarkımı ben söyleyince
Işıklar söndü
Fırtına koptu
Yalnızlık korkusu
İçime çöktü
başımda belalar
dört duvarlar var
Kurtulamıyorum
Anıların var
Hayatım hep dert kederle dolu
Dünyanın yükünü çekemez oldum
Habugün ha yarın bitecek derken
Şu gençlik gidiyor elimden erken
Gardiyan uzaktan görümce tanır
Hangi dalı tutsam elim de kalır
İşte bu yıkıldığımın anıdır
Kimseler bilmez içimde kalır
