''İnsanoğlu doğayı yok etmeye, doğaya en yakın olanı yok ederek başladı.’’
Adım adım yaklaştı beyaz bir öfke
Açtı gözü doymazdı dünyayla bile
Yok ederek doğayı sömürdü yine
Açtı gözü doymazdı dünyayla bile
Uzak düşlerde bir kızıl yüz
Uzak düşlerde bir kızıl yüz
Mohikan Mohikan Mohikan Mohikan
''Şiir'
Rüzgarın oğlu güneşle yıka saçlarını
Sen fırtınayla yarışırken uçsuz bucaksız vadinde
Su kadar saftın ve barışıktın hayatla
Ta ki soluk benizli hırsının çirkefini
Sürene dek yer yüzüne
Son ağacı kesince yeşil kirlendi
Denizi kirletince maviyi yendi
Ve o güzel insanlar atlara bindi
Terkederek dünyayı sonsuza gitti
Uzak düşlerde bir kızıl yüz
Uzak düşlerde bir kızıl yüz
Mohikan Mohikan Mohikan Mohikan
''Şiir''
Ey güneş yaşayacaksın sen sonsuza dek
ama Mohikanların alnına yazılmış ölmek
Ey toprak yaşayacaksın sen sonsuza dek
ama Mohikanların alnına yazılmış ölmek
